Langs de kant

Vaak wordt er gedacht dat je alleen als vraaginbrenger (cliënt) bij een opstelling verandering ervaart. Dat je alleen dán er zelf echt iets aan hebt. Niets is minder waar! Tijdens mijn opleiding tot familieopsteller bij Instituut Voor Systemisch Werk zat ik in de kring om de opstelling heen. Ik was niet de vraaginbrenger, ik was geen representant in de opstelling. Ik keek gewoon vanaf de kant toe wat er gebeurde, ik was immers het vak zelf aan het leren. 

Zelden ben ik zo diep geraakt door een opstelling. Ik voelde mijn hele lichaam verstarren. Ik voelde letterlijk: dit gaat over mij, dit is ook voor mij. Hoe heftig dat ook voelt op z'n moment, iets in je wil soms gewoon weglopen, probeer het te aanvaarden en laat het gebeuren. 

Maar hoe kan dit nou?

Het kan een aantal dingen betekenen:

• Er wordt een eigen thema geraakt. Iets waar jij je wel of niet bewust van was komt ineens omhoog. Dit kan zich uiten op verschillende manieren.
• Je wordt als deelnemer in de opstelling getrokken. Je voelt zelf de beweging om aan de opstelling deel te nemen. De begeleider geeft in die situatie aan of dit ook relevant is.
• Beide punten spelen een rol.
• Als signaalfunctie, een deel van de kijkers kunnen bepaalde sensaties ervaren, bijvoorbeeld ineens extreme kou. 

Dus of je nu vraagsteller, representant of toeschouwer (en begeleider trouwens ook) bent, het klopt altijd wat je ervaart. Er kan altijd iets in beweging gebracht worden.